نقش ارزیابی درونی در بهبود کیفیت آموزشی گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی سمنان

سابقه و هدف: از آن جایی که انجام ارزشیابی آموزشی از جمله ارزیابی درونی می تواند نقاط قوت و ضعف سیستم آموزشی را نمایان کند و برنامه ریزی بر اساس این نتایج منجر به بهبود کیفیت آموزشی و ایجاد بهره وری بیش تر می گردد، این مطالعه با هدف شناخت این نقاط و ارتقاء کیفیت وظایف محوله گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی سمنان طراحی و انجام شد.   مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی متغیرهای جایگاه سازمانی و مدیریت، نیروی انسانی، فضاها و تجهیزات، اهداف آموزشی، اهداف درمانی و اهداف پژوهشی توسط 32 پرسش نامه و 530 ملاک مورد ارزیابی قرار گرفت. این پرسش نامه ها جهت تکمیل در اختیار اعضاء هیات علمی و کلیه دانشجویان سال دوم تا چهارم فیزیوتراپی قرار گرفت. نتایج بر اساس رتبه بندی گورمن از غیر رضایت بخش (1) تا بسیار قوی (5) طبقه بندی شد.   یافته ها: عوامل مورد ارزشیابی در اهداف آموزشی شامل ارزش یابی کلیه دروس تئوری و عملی اختصاصی و برنامه های دوره کارورزی بود، که با امتیاز 69/3 در طبقه خوب قرار گرفت. گروه در بخش درمانی با امتیاز 06/4 و در بخش اهداف پژوهشی نیز با امتیاز 15/4 در طبقه قوی قرار گرفت. در ارزیابی فضا، پرسنل و تجهیزات (ارزیابی جنبی) امتیاز 13/4 (طبقه قوی) حاصل آمد. در کل گروه فیزیوتراپی با امتیاز 98/3 در طبقه خوب گورمن قرار گرفت.   نتیجه گیری: نتایج نشان داد که ملاک هایی نظیر فضای آموزشی و تجهیزات بالاترین نمره و در نیروی انسانی کم ترین نمره را کسب نموده است. پیشنهاد می شود جهت بررسی تغییرات درون گروهی این مطالعه در فواصل زمانی منظم تکرار گردد.